26 Ekim 2016 Çarşamba

Dünyada çift yaratılmışız. Aynı anda aynı şeyleri yaptığım birileri varmış ve bu yıllardır böyleymiş. Düşünsenize, rakı kadehlerimiz bile aynı anda inmiş masaya, aynı anda havalanmış dudaklara.

Ve o beni buldu. İlkin farkında değildim bu sağanağın, şemsiyemle kaçtım. Şimdiyse pes ettim, aşk istemiyorum, ne çıkarsa karşıma. Birazdan bürodan çıkıp deniz kenarına oturacağım ve onu arayacağım tüm cesaretimi toplayıp. Eğer açmazsa içimde bir eksiklik, yarım kalmışlık; açar da susarsa sesini duyamamanın üzüntüsü. Kendi hükmümü kendim vereceğim, bilmiyorum.

Çay olsa da içsek be.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder