ismin bitişik eğik ve italik yazılmalı.
önce şükür. bugünlerde piyanosuyla fazla haşır neşir bir komşum var, bir de kahveye davet etmeyi sürekli unuttuğum arkadaşım. okuyamadığım bir romanım var, yürümeye üşendiğim yolum, parçası eksik yapbozum, tamamlayamadığım kara kalem resimlerim. ha bir de O var ya. allah kahretsin beni ki O'nu unutuyorum. nasıl oldu ansızın bilmiyorum.
O'nu arayamadım sayın okur!
nedendir niçindir ha gayrettir, sen yaparsındır, falandır derken.. vallahi deniz de çok güzeldi, martıların çığlıklarına kanamadım -hoş onların çok umrundaydım ya simit yemekten gözleri beni mi görüyor- ellerim çok üşüdü. üşümelerimi göze alıp aramalıydım O'nu. yapamadım.
kuru ağaç dalları gibi eğik ve üzgünüm. O'nun olmadığı her gün için üzgün ve biçare.
